ഒരു മഴ കൂടി .. ( മുംബൈ എഡിഷന്‍ )

വീണ്ടു മഴപെയ്യുകയാണ് ..
എന്നത്തേയും പോലെ ഈ മഴയും ഞാന്‍ നനഞ്ഞു ...
പുതുമണ്ണിന്റെ ഗന്ധം ആവോളം നുകര്‍ന്നു ..
 

പക്ഷെ ..
ഇത് നഷ്ട്ടപ്പെടലുകളുടെ മഴയായിരുന്നു ..
ഇലകളുടെ താളമില്ലാത്ത മഴ ...
അഴുക്കുചാലുകള്‍ തുറന്നുവിടുന്ന മഴ ...
വിഷത്തുള്ളികള്‍ മാത്രം പൊഴിയുന്ന മഴ ...
 

അതെ .. ഇതെന്റെ മഴയല്ല ..!!
പ്രണയിക്കാനറിയാത്ത മഴയെങ്ങനെ എന്റെതാവും ..??
ഇവിടെ മഴയെന്നാല്‍ തിരക്കാണ് ..
ഒഴിഞ്ഞ ഭിക്ഷാ പാത്രവുമായി തെരുവിലിരിക്കുന്ന -
ഒരു കുഞ്ഞിന്റെ വിഹ്വലമായ മുഖമാണ് ..
 

മനസ്സില്‍ കനിവിന്റെ ഉറവതുറക്കാത്ത -
ഈ മഴയെങ്ങനെ മഴയാവും ...??
അടര്‍ന്നുവീഴുന്ന മണ്ചുമരുകളുടെ ഇടയിലൂടെ
നീയെങ്ങിനെ സമാധാനമായി പെയ്തിറങ്ങും ...
 

കോണ്‍ക്രീറ്റ് കട്ടകളില്‍ തലതല്ലി വീഴുമ്പോള്‍
നിനക്കെങ്ങിനെ ചിരിക്കാന്‍ കഴിയും ..
നീ മഴയല്ല ... കുഴിമാടത്തില്‍ വിരിഞ്ഞ പൂവാണ് ..
നഷ്ട്ടങ്ങളെ മാത്രം ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കാന്‍ വന്നവള്‍ ..